Σε πείσμα της πρώτης ανοιξιάτικης ηλιαχτίδας ...

Η αλήθεια είναι οτι και μένα ψιλοάρχισε να με πιάνει αυτή η "εαρινή υστερία" (και πως να μη με πιάσει με την χθεσινή καταπληκτική λιακάδα πρωτομαρτιάτικα) και έβαλα και "μάρτη" και ήπια και τον πρώτο φραπέ της χρονιάς. Αλλά συγκρατιέμαι, γιατί το τζάκι ακόμα το ανάβουμε και το καλοριφέρ ακόμα ξεκινάει μόνο του το πρωί επειδή ο θερμοστάτης κατεβαίνει στους 17 βαθμούς μέσα στο σπίτι.
Ετσι λοιπόν, διαλέγω σήμερα να πω δυό λόγια γιά τις ευεργετικές ιδιότητες του χειμώνα.
Ο χειμωνας είναι μία από τις τέσσερεις εποχές της εύκρατης ζώνης. Αστρονομικά, ξεκινά με το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου στο Βόρειο Ημισφαίριο και στις 21 Ιουνίου στο Νότιο Ημισφαίριο. Τελειώνει κατά την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου στο Βόρειο ημισφαίριο και στις 21 Σεπτεμβρίου στο Νότιο. Στην μετεωρολογία μετρούνται συμβατικά οι μήνες Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος για το Βόρειο Ημισφαίριο και Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος για το Νότιο.
Είναι συνδεδεμένος με τον θάνατο ή τον λήθαργο αν προτιμάτε της ζωής. Θάνατος προσωρινός, αλλά τόσο απαραίτητος γιά να κλείσει ο κύκλος, μόνο και μόνο γιά να ξαναρχίσει δυναμικά και αναζωογωνητικά να φουντώνει η ελπιδοφόρα Ανοιξη.
Είναι απαραίτητος γιά την γεωργία. Ολοι θυμόμαστε (φαντάζομαι) οτι το κρύο κρατά στη ζωή τους σπόρους των χειμερινών καλλιεργιών, μέχρι την φάση της βλάστησης.
Επίσης το χειμωνιάτικο κρύο, σκοτώνει τα μικρόβια (προσοχή στους ιούς μόνο).
Εξαφανίζει ενοχλητικά γιά τον άνθρωπο έντομα (βλ.κουνούπια, μύγες κλπ).
Μας κρατά μέσα στο σπίτι, πράγμα λιγουλάκι απαραίτητο που και που, μιά και έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε ενδοσκόπηση της εστίας και του εαυτού μας.
Τέλος, μας δίνει προσμονή. Προσμονή και ελπίδα γιά νέα πράγματα που όλοι ονειρευόμαστε να κάνουμε και να αλλάξουμε. "Ασε τώρα χειμωνιάτικα, την άνοιξη θα το κάνουμε".
Χαίρε λοιπόν, χειμώνα απαραίτητε. Ευχαριστούμε γιά όσα κάθε φορά μας δίνεις. Ευχαριστούμε που μας κάνεις πιό δυνατούς και ανυπόμονους γιά την Ανοιξη που είναι προ των πυλών.