Αντε βρε, και μιά φωτό της Ανοιξης (του ιδίου καλλιτέχνη - Giuseppe Arcimboldo - γιά να είμαστε ακριβοδίκαιοι), έτσι γιά να μη μου παραπονιέστε.
Και γιά να μη μου πισογυρίσετε και απογοητευτείτε.
Μόνο να θυμάστε: μπορεί "ο Φλεβάρης κι'αν φλεβίσει καλοκαίρι να μυρίσει", αλλά και ο "Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης".
Αυτά.
Υ.Γ. (άσχετο με το θέμα) @ Ορλάνδο
Πράγματι, το ΥΠΕΞ είναι μεγάλο λούκι ;)
απ'το μυαλό στά δάκτυλα της Περί κουζίνας και όχι μόνο @ 5:41 μ.μ.
6 ππππππππππππππ
Βέβαια λίγο ανατριχίλα ο πίνακας, αλλά εντάξει, δικαιολογείται η εποχή
Εγω πάλι βρίσκω πανέξυπνο ΑΥΤΟN τον τρόπο ζωγραφικής του κυρίου Arcimboldo, αν και ο περισσότερος κόσμος συμφωνεί με τον gelial...έχω ακούσει να τον περιγράφουν ως αηδιαστικό...
Εχει ζωγραφίσει και ένα πρόσωπο με κοτόπουλα και άλλα πουλερικά, ίσως ήταν πιο "in" αυτές της μέρες, παρά αυτός της παραδοσιακής άνοιξης, λολολ!
Τώρα, το πως συνδυάσατε τις παροιμίες της ελληνικής παράδοσης, μ αυτόν τον "ειδικό" ζωγράφο ΚΑΙ το ΥΠΕΞ...μπράβο σας..!!
xaxaxa
φοβερή μουτσούνα ο Ανοιξιάρης
Πολύ ωραία η φρουτιέρα μαντάμ.
Με πιάνετε παρακαλώ ένα βερύκοκον.
@orlando
A, όλα κι'όλα με τον πολιτισμό μη με μπλέκεις. Ξένα χωράφια είναι αυτά και όπως είδα και σε άλλο blog, ο Γιώργος κρατάει πιστόλα και γω τους Κρητικούς με τις πιστόλες τους φοβάμαι.
Και όμως στο Παρίσι, κάτω από την Μονμάρτη υπάρχει ένας ζωγράφος (τον είδα βράδυ αργά να σχεδιάζει με πλάτη την βιτρίνα του ατελιέ του), ο οποίος ζωγραφίζει κάτι εκπληκτικούς και συνάμα τρομακτικούς ορισμένες φορές πίνακες, βασισμένους όχι μόνο σε φρούτα, αλλά σε κορμιά, σε σκελετούς και βιβλία!!!
Για του λόγου το αληθές:
http://perso.wanadoo.fr/andr.martinsdebarros/galerie/GAL_INDEX-en.html
Δημοσίευση σχολίου
<< Home